اللهم العن آل سعود...

یک زمـان کوچـه ی بنی هـاشـم

یک زمـان بسـته راه هـای منـا

قتـل مظلوم در شلوغی هـا

 راه بستـن تخصص اینهـاسـت

بادی نمی وزد که خبردارتان کنم...

حسـین جان

میـا به کوفـه که بر قتلت افتخـار کننـد

برای سـنگ زدن بر سرت قمـار کننـد... 

بیمار شدن از من و درمان من از تو...

از همـان روزی که صحنت را نشـانم داده ای
تـار می بینـم جهـان را گرچه چشـمم سـالم اسـت

چه گویمت که کجا رفتم و چه ها دیدم...

یـادم نمیـرود چقدر سفـت شـد طـناب

بر گـردن رقیـه و بر بـازوی ربـاب

گفتـم مزن ولـی همـه گفتنـد یکصـدا

اولاد حیـدرنـد بزنید از پیِ ثـواب 

یا حبیب الباکین...

کربـلایی که نشـد اول اسـمم باشـد

هیأتی هم بنویسند به قـبرم بد نیسـت

السلام...

خودش کوته نمـوده راه ما تا کربـلایش را
به یک عـرض سـلامی جزو زوار حسـینم مـن

صد شکر خیزران به لبانش نخورده بود...

تشـنه میـان حجره به دنبـال آب بـود  

هـر دم به یـاد طفل رضیـع ربـاب بـود 

من اگر دور تو مستانه نگردم چه کنم؟!

آن سرمه ای که اهـل نظر در پی اش رونـد
در زیر فرش های شبسـتان حیـدر است...

من در پیِ تو هستم و مردم پیِ بهشت

در اذان هـایـم شـهادت میدهـم این جمـله را
أشـهَد أنَّ حسـین بنِ علـى اربـابنـا...

مگذار تا که رو بزنم پیش این و آن....

از این جـهان سـردِ پر از دود بی بهـا 

مشـهد برای مـن، همـه اش مـال دیگران