اگرچه رند و خراب و گدای خانه به دوشم
گدایی دَرِ عشقت، به سلطنت نفروشم...
از کلامت چه بگویم که چه با جانم کرد
محکمات کلمات تو مسلمانم کرد...
اگر به دامن وصل تو دست ما نرسد
کشیده‌ایم در آغوش، آرزوی تو را ...
شهر مدینه بوی خوش کربلا گرفت
ای مادر تبار شهیدان خوش آمدی...
هر کس که نداند تو که بهتر دانی
در خانه چرا نقاب بستم؛ نه حسن؟
امروز چه ساکتی حسن جان چه شده؟
(گفت:) مادر به خدا حسین هستم، نه حسن...
آری شکستند و شکستند و شکستند
هم حرمتش را هم دلش را... هم بماند...
مریم پیِ زیارتت آید اگر به قم
اقرار می کند که همانا تو برتری
