سائل نخورد ثانیه ای غصه ی نان را...
تا سفره ی احسان کرم خانه تان هست
سائل نخورد ثانیه ای غصه ی نان را...
تا سفره ی احسان کرم خانه تان هست
حتماً تو نیز جنس غمت فرق می کند
آشفتگی زلف خمت فرق می کند
محتاج دست های کریمانه ات، کرم
از بس که شیوه ی کرمت فرق می کند
دو ماه گریه برای حسـین باعث شد
که رزق اشک حسـن را خدا به ما بخشید
گمان کنم که دگر مادری زمین نخورد
خدا فقط به حسـن اینچنین بلا بخشید
صد و هجده دفعه بردم به لبم نام "حسـن"
صد و هجده دفعه زهـرا به جوابش "جانم"
مثل حسین شاعر و نقاش و روضه خوان
مثل حسین، فرشچیان، محتشم نداشت
از کل خانواده ی خود مـادری تر است
تاریخ گفته مـادر او هم حرم نداشت...
