رمضان ماه حسـین است خدا می داند
ربّناهای مـرا ذکر حسـین آمین اسـت
حاجت هر که در این ماه بوَد حج اما...
دل ما را طلب کرب و بلا تسکین است
هر کار می کنم دلم احیا نمیشود
قرآن به نیّت من بیچاره وا کنید...
پ ن:
باشد قبول من بدم، اما دعا کنید
پایان شعبان رسیده مرا پاک کن حسـین
این دل برای ماه خدا روبراه نیسـت...
علـی جان
مـن از تبار تـو هستم، به آن نشان که خدا
غـبار کفش تـو را در دلـم ازل می ریخـت
توسلی که به سمت شما نیامده است
چو قبله ای ست که سوی خدا نیامده است
چون طفل، خانه برگشت او را بغل بگیرند
پس گم شدن برای مهر پـدر می ارزد
هرطـور می پسندی، بشکن دل گدا را
هـرچه شکسته تر شد، دل بیشـتر می ارزد
یا ابا عـبدالله
باورم نیست که خیبرشکن از پا افتاد
حضرت واژه ی برخاستن از پا افتاد
یـا رفیـقَ لا رفیـقَ لَه حلالـم کن، اگـر
بین مـا بـار گنـاهـانم رفاقـت را گرفـت