هرکس که تو را دید به لبخند تو دل داد...

مگر اعجاز جز اینست که باران بهشت

زادگاهش برهوت عربستان باشد

چه نیازیست به اعجاز، نگاهت کافیست

تا مسلمان شود انسان اگر انسان باشد

فکر کن فلسفه ی خلقت آدم تنها

راز خندیدن یک کودک چوپان باشد... 

ما سوگوار رحلت بابای امّتیم...

ما پای غربت نوه هایت نشسته ایم 

ورنه شبیه نم نم بـاران نمی شدیم

بابا تو را نداشته باشم چه می شود؟

بعد از تو سهمِ فاطمه آزار می شود

این راهِ ظلم، بعد تو هموار می شود

بالا سرت نشسته ام و فکر می کنم

آیا پس از تو فاطمه بیمار می شود؟

تو می روی و بعد تو این شهر کینه توز

از دخترت همیشه طلبکار می شود