بخوان برای نگاهم نماز باران را...

پایان شعبان رسیده مرا پاک کن حسـین

این دل برای ماه خدا روبراه نیسـت...

فرمود «بالحسـین» بگو، گفتم، خرید...

معلـوم بود آبرویـم را نمیبرد

از اولش گنـاه مـرا کم حساب کرد

اول بنا نداشت حسابم کند ولـی

وقتی که دید فاطمـه دارم حساب کرد

مـا را خـدا به خاطـر اربـاب میخرد

باید به روی شـاه دو عالـم حساب کرد

حتى اگر نبخشد، این چشم تر می ارزد...

چون طفل، خانه برگشت او را بغل بگیرند

پس گم شدن برای مهر پـدر می ارزد

هرطـور می پسندی، بشکن دل گدا را

هـرچه شکسته تر شد، دل بیشـتر می ارزد

دادیم قسم باز به نام تو خدا را...

یا ابا عـبدالله

شـکر خدا که دور و برم نوکرانتند
آقـا به خاطـر رفقـایم مـرا ببخـش...

جرأت عاصی شدن از من خجالت را گرفت

یـا رفیـقَ لا رفیـقَ لَه حلالـم کن، اگـر

بین مـا بـار گنـاهـانم رفاقـت را گرفـت

من دلم گرم حسـین است، مرا میبخشی...

من دخیل التماسم را به چشمت بسته ام

حضرت ارباب بی همتا به دادم میرسی؟!