داغ عشق تو به جان دارم و میدانی تو...

با دلی خوش که بیایی بروی بی‌معناست

زائر آن است که سرگشته و حیران باشد

تا محرم مرا نگه دارید؛ دلِ من لک زده برای حسین

زیر نظر گرفته مرا مهربانی ات

از این نظر به تو نظرم دوخته شده

چه قدر گریه کنم تا نبری از یادم!؟

بده در راه خدا، من به خدا محتاجم

من به بخشندگی آل عبا محتاجم 

مهربان، کاش زهیری بغلم می کردی

من به آغوش پر از مهر شما محتاجم...