آهو زِ احترام به صحرا نمی رود
گر چادر تو پای به اقصای چین کشد
ما را زِ چشم های اباالفضل کن نگاه!
خاشاک منّت از نظر ذره بین کشد...
بوده در لالایی أم البنین این زمزمه
جان عباسم به قربان حسـینِ فاطمه