و جنس درد تـو از جنس روضه ی حسن است
غریب خانه ی خود! ، غربت تـو در وطن است
می خواهی آب آب بگویی نمی شود
گیرم که شد ولی چه کسی آبتان دهد؟
تشـنه میـان حجره به دنبـال آب بـود
هـر دم به یـاد طفل رضیـع ربـاب بـود
