گدای خاک درِ دوست پادشاه من است...

منم که گوشه ی میخانه خانقاه من است

دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است

غرض ز مسجد و میخانه ام وصال شماست

جز این خیال ندارم، خدا گواه من است...

تو که کیمیافروشی، نظری به قلب ما کن...

شده‌ام خراب و بدنام و هنوز امیدوارم

که به همت عزیزان برسم به نیک نامی