جواد، جود کند سائلی نمی ماند...

قرصِ ماهت رسید یا سلطان

قرصِ نانی به این گدا بدهید...

سلام میدهم از دور من به محضرتان...

مدد نما تو بر این سائلی که غمزده است

و در میان دو عالم فقط تو را دارد

شنیده ام که گدا موج می زند به درت...

تو خود مراد منی، پس چه حاجت است به باب

به جز به سویِ تـو این ناله ها بلند مباد...

وقتی که اهل خانه به تو زهر می دهند...

و جنس درد تـو از جنس روضه ی حسن است

غریب خانه ی خود! ، غربت تـو در وطن است

خواهر نداشتی که به جای تو جان دهد...

می خواهی آب آب بگویی نمی شود

گیرم که شد ولی چه کسی آبتان دهد؟

امشب ای سلطان ولیعهد جوانت را ببین...

عشق گاهی یک اجابت نزد حاجتمندهاست

عشق گاهی بین باباها و تک فرزندهاست...

صد شکر خیزران به لبانش نخورده بود...

تشـنه میـان حجره به دنبـال آب بـود  

هـر دم به یـاد طفل رضیـع ربـاب بـود