قرصِ ماهت رسید یا سلطان
قرصِ نانی به این گدا بدهید...
تو خود مراد منی، پس چه حاجت است به باب
به جز به سویِ تـو این ناله ها بلند مباد...
و جنس درد تـو از جنس روضه ی حسن است
غریب خانه ی خود! ، غربت تـو در وطن است
عشق گاهی یک اجابت نزد حاجتمندهاست
عشق گاهی بین باباها و تک فرزندهاست...
تشـنه میـان حجره به دنبـال آب بـود
هـر دم به یـاد طفل رضیـع ربـاب بـود
