غدیر دوم شیعه امامت مهدی است...

همـه کنیـد قیـام و دهیـد سـلام 

امام کل زمان ها دوباره گشت امام

آجرک الله یا بقیة الله...

مثل حسن حرم به مزارش وفا نکرد

دیدم که صحن خاکی و قبرش غریب داشت

خاکی شده است صورت گلدسته های او

یعنی که میل روضه ی خدالتریب داشت

مادر همیشه سینه زن را دوست دارد...

بچه سـیّد نشدم دسـت خودم نیسـت ولـی

وسـط روضـه دلـم گفـت بگویـم: «مـادر»...

من ماندم و خطای من و شرمساری ام...

ای اعتبار من؛ به جز این در کجا رَوَم؟

هـرجا روم ملازم بی اعتباری ام...

آهویی هستم که یک عمر است بی کاشانه است...

آخر به عشق اینکه خودت ضامنم شوی

یک شب به عمد طعمه صیاد می شوم...

 

باور نمیکنم که به خود واگذاری ام...

دوای درد مـرا هیچکس نمی دانـد

فقـط بگو به طبیبـان، دعـا کنند مـرا...

مائیم و دلی مست در ایوان طلایی...

هرچند که توصیف تو مولا شدنی نیست
تو لطف کنی ناشدنی، ناشدنی نیست

طبعی که نپرداخت به نام تو، تلف شد
بر خاک نوشتند علـی؛ دُرّ نجف شد

از مادرت بپرس، نوکریم را قبول کرد؟

پایان ماه روضه شده؛ غم گرفته ام

هیئت تمام گشته و ماتم گرفته ام

بعد از دو ماه گرفت صداهای ذاکران

تازه دلم شکسته شده؛ دم گرفته ام...

ما را ز سرت وا نکنی زود نرانی

بر فرش حرم گرد و غباریم و نشستیم 

مـا را نتکانی... نتکانی... نتکانی...

 

کیست پناه همه، جز پسر فاطمه...

چندیست که در حریم تـو راهم نمی دهند

من بی وفا شدم، تـو چرا قهر کرده ای؟!