شکست پهلوی مـردی میان یک گودال
که سهم بردن از ارث مادری رسم است...
شکست پهلوی مـردی میان یک گودال
که سهم بردن از ارث مادری رسم است...
چه گویمت؟ که تو خود باخبر ز حال منی
چو جان، نهان شده در جسم پر ملال منی
گویند علی میزده صد وصله به کفش اش
ای کاش دل خسته ما کفش علی بود...
بعد از دو شیرمـرد علـی وار فاطمی
شیر آمده دوباره ولی دختـر آمده...
بر آن دمی که کنار ضریح، با نفست
شوم دوباره مسلمان عجیب دلتنگم...
هر کس که می بینم ز تـو چیزی گرفته
حتی حسابش رفته از دسـت رقم هـا
گفتم:"حسین جان...گیر کردم...جان زینب"
رد خور ندارد پیش او این نوع قسم ها...
دو لنگه درب حرم، باز مثل آغوشت
همیشه هست پذیرای بی پناهی ها...
