سرِ سـال اسـت، مـردِ مسکینم
مکش از دسـتِ خالی ام دامن...
خوشا به حال کسیکه به سمت کرب و بلا
برای لحظه تحویل سال می آید...
در آخرین شب جمعه ی امسال، سجده کن
یک سال، به عمر نوکری ما اضافه شد...
یک شهر در به در شده است از حضور تـو
یوسف هم اینقدر به خدا مشتری نداشت...
زین پس به جای واژه ی عطشان بگو حسـین
در لحظه هـای بارش باران بگو حسـین
هرجا دلت گرفت، کمی محتشم بخوان
هی در میان گریه بگو جان... بگو حسـین...
جز گریه رهی نیست به سر منزل مقصود
این خانه محال است دو در داشته باشد...
شرمنده ایم ز دوست، که دل نیست قابلش
باید برای هدیه سری دست و پا کنیم...
شکست پهلوی مـردی میان یک گودال
که سهم بردن از ارث مادری رسم است...
