هفت پشتم از هراس روز محشر غصه داشت
یا حسـینی گفتم و خیرش به اجدادم رسـید
هفت پشتم از هراس روز محشر غصه داشت
یا حسـینی گفتم و خیرش به اجدادم رسـید
ای کاش که می‌شد کفنی داشته باشی
یا جای کفن پیروهنی داشته باشی
ای کاش دمی که به حرم فاطمه آمد
می‌شد سر و جان و بدنی داشته باشی
ای کاش که با نیزه و شمشیر نمی‌شد
در کرب و بلا پاره‌تنی داشته باشی
سرم هوای تـو دارد، دلـم هوای ضریح
چه می شود که سری گوشه ی حرم بزنم؟!
سر به زیر قدم تـوسـت بها می گیرد
پس چه بهتر سرِ ما نیز به پایی برسد
وقت تـو وقت شریفی است ولی بین مسیر
منتظر می شوی اینقدر که گدایی برسد؟
رحمت واسعه ات کیسه ی ما را پر کرد
این چه لطفی است به هر بی سر و پایی برسد
فِتاده در دل تنگم هوای چون تو شَهی
هوا هوای حسین و هوای در به دری...
حمد و سوره بر سر قبر محبانش نخوان
از مزار سینه زن، سینه زنان باید گذشت
نظری به کار مـن کن که ز دسـت رفت کـــارم
به کسم مکن حواله که بــه جز تـــو کس ندارم
