شده‌ام خراب و بدنام و هنوز امیدوارم
که به همت عزیزان برسم به نیک نامی
شده‌ام خراب و بدنام و هنوز امیدوارم
که به همت عزیزان برسم به نیک نامی
حسـین جان
اول به دست خالی من یک نگاه... آه
درمانده را دلت اگر آمد جواب کن
اربـابم...
همـه جا خیر دعای تـو نجاتم داده
گرچه این نوکر بد مستحق نفرین است
من همان اهلِ گناهم که شدم اهلِ نماز
من همانم که به دستان تـو تعمیر شدم
دلیل ناله ی من یک نگاه محبوب است
وگرنه درد غلامان دوا نمی خواهد...
اگرچه رند و خراب و گدای خانه به دوشم
گدائی دَرِ عشقت، به سلطنت نفروشم...
حسـین جان
بی عشـق تو به هیچ نمی ارزد این حیات
جان گر نشد فدای تو میخواهمش چه کار؟!
دانی که چه ها چه ها چه ها میخواهم؟
وصـلِ تـو من بی سر و پا میخواهم
فریاد و فغان و ناله ام دانی چیست؟
یعنی که تو را تو را تو را می خواهم
اربـابم...
زبانه میکشد از سینه شعله ی عشقت
که سوخته دل ما هم شبیه خیمه ی تو
