برگشته هر که از حرمت در به در شده
آقـا مگر در حرم تو چه دیده است؟
برگشته هر که از حرمت در به در شده
آقـا مگر در حرم تو چه دیده است؟
در اینهمه دستی که سمت تو دراز است
ای کاش آقـا دست من را هم بگیری...
بجز وصال تو هیچ از خدا نخواسته‌ایم
که حاجتی نتوان خواست از خدا جز تو...
پروازمان دهید که بی بال و پر شدیم
یک عمر در هوای شما در به در شدیم
کالیم و خشک و زرد، خدا را چه دیده ای
شاید به لطف یک نفست بارور شدیم
تا خدا خلق نمودت زِ خودش این را گفت:
«فَتَبارَک» به تو که مثل خودم زیبایی
خَیْرُالْعَمَل این است که اربـاب تو باشی
ما هم یکی از مُزد بگیران تو باشیم
فردای قیامت خبر از در به دری نیست
امروز اگر بی سر و سامانِ تو باشیم
اسلام بنا بر لَکَ لَبَیْک حسـین است
ما نیز بنا شد که مسلمان تو باشیم
همه سرمایه ی یک اهل کرامت کرم است
احتیاجی به دِرَم نیست، کرم داران را...
افسرده ایم و خسته دل از هرچه هست و نیست
شاید به بوی زلف تو خود را دوا کنیم
