باید امشب بلـند گریه کنیم
مثل زینب بلـند گریه کنیم
که مرتب بلـند گریه کنیم
سوخت از تب بلـند گریه کنیم
گریه کن گرچه گریه تسکین است
غم غربت عجیب سنگین است...
باید امشب بلـند گریه کنیم
مثل زینب بلـند گریه کنیم
که مرتب بلـند گریه کنیم
سوخت از تب بلـند گریه کنیم
گریه کن گرچه گریه تسکین است
غم غربت عجیب سنگین است...
به لطف حق شده ام گریه کن برای حسن
دمی فدای حسینم، دمی فدای حسن
یقین کنید که روزی به چشم خواهم دید
پیاده میروم آخر به کربلای حسن...
گدا ندیده ام از کوی تو شود، نومید
چقدر در کرم و جود، دست و دلبازی...
کشته ی دشمن چه غم دارد که دشمن، دشمن است
گریه بر آن کشته باید کرد، که او را یار کشت...
من کبوتر نیستم اما ندیدم در بقیع
یاکریمی را برانی از حریمت یا کریم!
أبکی عَلَی الحَسَن که رسـول خدا (ص) بگفت:
«هر کس که گریه بر حَسَنم کرد فائز است»
در وصف رخش شعر بگویید و حسن را
بی محتشم و دعبل و میثم نگذارید
مقتل بنویسید برایش، محنش را
بی سیّد طاووس و مُقرَّم نگذارید
