حسـین جان
پای روضه می نشینم گوشه ای از هیئتت
کربلا باشد برای خوبهایت، من بدم...
حسـین جان
پای روضه می نشینم گوشه ای از هیئتت
کربلا باشد برای خوبهایت، من بدم...
لفظ "ارباب" نمایانگر این تصویر است
"الف" انگار "نی" و پای نی انگار "رباب"
مـا فقیـران حسـینیم و گرفتـار رضـا
گریه کن های حسینیم و بدهکار رضا
مولا جان
به رکوعت نرسیدیم و به انگشتری ات!
سجده آهسته به جای آر، فقیر آمده است...
گر برکنم دل از تو و بردارم از تو مهر
آن مهر بر که افکنم؟ آن دل کجا بَرم؟
کیست میثم؟ او که در عصر سکوت
یا علـی گفت و سرش بر دار رفت...
دارد محرم تو زِ ره میرسد حسـین
با یک نگاه، اسم مـرا هم زهیر کن...
اربـاب...
دلِ شکسته ی من را کسی نگاه نکرد...
به روی دست گرفتم مگر شما نگاه کنید
بی مرزتر از عشقم و بی خانه تر از باد
ای فاتحِ بی لشکرِ من خانه ات آبـاد...
این دلِ ما، سینه یِ ما، عرشِ ما، حتّی بهشت...
هر کجا موسی بن جعفر نیست زندان می شود
