به خدا از غم هجران شما پیر شدیم...

اگر زاهـد دعـاى خیر میگویی مـرا این گـو:
که این آواره ى کـوى حسـین آواره تر بـادا...

ابر وقتی که ببارد همه جا می بارد...

بی سبب نیسـت شـب جمـعه، شـب رحمـت شـد
مـادری گفـت "حسـین جـان" همـه را بخشـیدی

آقا بطلب هوای مشهد کردم

خـدّام حـرم غـم تـو را می فهمنـد
تـأثیر تـو را در همـه جا می فهمنـد

ارباب...

خـدا کنـد که نفـس هـای آخرم باشـد

اگـر که غیـر هـوای تـو در سرم باشـد...

مرده را زنده کند یک دمِ مولا حیدر...

پـدر و مـادر و فرزنـد و عیـالـم نـذره
پـدر و مـادر و فرزنـد و عیـالـت "حیـدر"

حسرت کرب و بلایت میکشد آخر مرا...

گر بگـذری ز خاکـم و گویی تـو را که کشـت
فـریـاد خیـزد از کفنـم آرزوی تـو...

ای وای اگر امام رضایی نداشتیم...

هـر گوشـه ی صحن تـو اجـابت جاریسـت

این را همـه ی اهـل دعـا می فهمنـد...

امشب دوباره بوی حرم را شنیده ام...

مـاننـد آن پرنده ی زشـتم که جرعـه ای
از حوضت آب خورده و چون قـو در آمـده اسـت

در صحن جامع آمـده گرگی به شکل مـن؛
از صحـن انقـلاب تـو آهـو در آمـده اسـت

رَبَّنا آتِنا به حقِّ حسـین...

حسـین جان

حجرالأسود بیچـاره دلـش می خواهـد

بشـود سـنگ سـفید کف بین الحرمـین...